Petrolioaren prezioak jaitsi al daitezke laugarren hiruhilekoan?

Etorkizunen zerrendak hori islatzen ez badu ere, askok petrolioaren merkatua askoz estuagoa izango dela aurreikusten dute laugarren hiruhilekoan. Goldman Sachs-eko Jeff Currie-k hirugarren hiruhilekoan prezioak 110 dolarretara iritsiko direla iragarri du, IEAk orduan merkatua nabarmen estutuko duen itxaropenarekin bat etorriz, beheko irudiak erakusten duen moduan. Funtsean, munduak 1.6 MB/egun inbentarioak murriztu beharko ditu aurtengo bigarren seihilekoan, edo OPEC+ek ekoizpena hainbeste handitu behar du, edo prezioak igoko dira IEAren itxaropenak frogatzen badira.

Bai, hor dago igurtzia, Hamletek barbakoa egiten ari zela esan zuen bezala. IEAk, epe laburreko aurreikuspenak egiten dituzten beste guztiek bezala, hainbat gobernuren jokabideari buruzko hipotesi ugari egin behar dituzte eta horrek asko biderkatzen du merkatuaren balantzearen inguruko ziurgabetasuna. Beheko taulak aldagai nagusietarako aurreikusitako aldaketak erakusten ditu. Aipagarriena: Errusiako petrolioaren 1 mb/d-ko jaitsieraren itxaropenak, zigorrek eta prezioen mugak beren salmentak murriztuko dituztelako ustean oinarritzen dena. Orain arte, hori zalantzazkoa dirudi, kasu horretan oreka askoz ere estuagoa izango litzateke.

Gutxi nabaritu den garapen bat Angola eta Nigeria bezalako herrialdeetako zulaketen aldaketa da. Urtarrilean eman zuten kuota baino 840 tb/eguneko ekoizpena izan zen, azken urtean prezioei eusteko faktorea izan dena. Pandemia garaiko zulaketa baxuaren ondorioz gertatu da guztiz, batez ere Nigerian, non zulaketak 2019an hamabost urte izatetik 2021ean zazpi izatera igaro ziren. Urtarriletik aurrera, plataforma kopurua hamahiruraino igo zen Angolan, non plataforma kopurua. azken urteetan lau batez beste, orain bederatzi funtzionatzen ditu.

Jarduera handitu horrek pandemiatik galdutako ekoizpenaren zati bat berreskuratu beharko luke; 2019ko ekoizpen mailak egungo kuotaren berdinak izan ziren funtsean. Jakina, ekoizpen handiagoa ez da egun batetik bestera gertatuko eta galera osoa ez da guztiz berreskuratuko epe laburrean, baina 2023aren amaieran, biek orain baino 300-400 tb/e ekoizpena handiagoa izan dezakete.

Gehitu horri Venezuelako produkzioa handitzea, non Chevronek dagoeneko 40 tb/egun eta 90 tb/egeko produkzioa handitu baitu, ahalmenaren erdia inguru. Conocok, ENIk eta Repsol-ek, Venezuelako beste operadore historiko batzuek, beren operazio batzuk berreskura ditzaketen mugimenduak egin dituzte. Azken eragina Venezuelako produkzioa beste 200-300 tb/e handitzea izan liteke urte amaierarako, nahiz eta hori baikorra izan. Herrialdeak mantentze-lanak areagotu badezake, are gehiago ekoiztu liteke baina egoera politiko eta juridikoak ez du ondo ematen hori gerta dadin, ez azkar behintzat.

Azkenik, Errusiako petrolioaren sektorea funtsezkoa izango da 2023aren amaieran merkatuaren orekarako. Errusiako produkzioa 400 tb/egun "soilik" murrizten bada, gutxi izango dira OPEC+ kideek produkzioa igotzeko beharrik. Hori ona da, ez baitago argi horretarako prest dauden ala ez. Brentek 10 $/upel igotzen badu, Golkoko ekoizleek produkzioa areagotuko al dute? Horrek, ziurrenik, OPEC+en akordioa eskatuko luke, eta hori lortzea zaila izan daiteke, baina saudiek bereziki nahi badute, zaila izango litzateke besteentzat hori eragoztea. Sauditarrak dira indar jasanezina, eta besteak objektu egoskor bat dira higiezina baino.

Angola, Iran, Nigeria eta Venezuelako ekoizpenari buruzko hipotesi nahiko baikorra egiteak, urte amaieran produkzioa 600 tb/egun hazi baita, ia 100 milioi upeleko inbentario gehigarriak direla esan nahi du. Eta hirugarren hiruhilekoan Errusiako hornidura IEAren hipotesiak baino 500 tb/d handiagoa eta laugarren hiruhilekoan 750 tb/b handiagoa suposatzen bada, beste 120 milioi upel gehitzen zaizkio izakinei, eta beheko irudiak doikuntza hori erakusten du.

Hala ere, hornikuntza gehigarri guztia ELGAko herrialdeetara doala suposatzen du, eta mundu osoaren erdia baino gutxiago kontsumitzen dutenez, ez litzateke zentzuzkoa izango kopuruak horren arabera doitzea. Kasu horretan, ELGAko inbentarioak 100 milioi upel inguru jaitsiko lirateke urte amaierarako. Horrek larriki murrizten du IEAren hipotesietan ikusten den merkatuaren estutasuna, baina ez da gehiegikeria bihurtzen.

Hala eta guztiz ere, ezusteko aukera handia dago eskariaren eta eskaintzaren aldetik, eta horrek emaitzak nabarmen aldatu ditzake. Merkatuaren begiraleen lehentasuna honako hau izan beharko litzateke: Errusiako hornikuntzak, Txinako eskaria eta AEBetako eskisto petrolioaren ekoizpena, ordena horretan, petrolioaren merkatua bukatzen den tokirako. Eskari edo eskaintzaren aldetik ezusteko handirik ezean, ordea, ez dirudi merkatua oso estua izango denik urte amaierarako.

Iturria: https://www.forbes.com/sites/michaellynch/2023/02/24/could-oil-prices-crash-in-the-fourth-quarter/